La Roche-en-Ardenne

Opmerkelijke uitzichtpunten

‘LA ROCHE is het centrum van een adembenemend panorama dat onuitwisbaar in het geheugen gegrift is van diegene die het geluk gehad heeft dat panorama te mogen aanschouwen. Nooit heb ik dit aangename oord verlaten met een ander gevoel dan grote spijt, dit oord dat begiftigd is met de meest uiteenlopende geschenken van de natuur en waar het uitstekend verpozen is.’ (M.A.Perk)

De eerste dagtoeristen

Het stadje La Roche ligt in de vallei van de Ourthe, in het hart van de Ardennen België. Omgeven door water en beboste heuvels trok de wilde schoonheid van het kleine stadje haar eerste toeristen aan vanaf de 19e eeuw. Deze reizigers behoorden tot een bevoorrechte klasse, hun fortuin liet het toe om te lanterfanten. Bij toeval waren deze wandelaars getalenteerde schrijvers die het heerlijk vonden om hun ervaringen in de Ardennen op papier te zetten.

Het was de periode van de reisverhalen en de eerste toeristische gidsen, met titels als « Guide du Voyage en Ardenne ou Excursions d’un Touriste belge en Belgique » of « En Ardenne par Quatre Bohémiens ». Enkele Engelse en Nederlandse gidsen dateerden uit dezelfde periode. En allemaal prezen ze het heerlijke eten, de gastvrijheid en de integriteit van de hoteleigenaren aan. De Engelsen waardeerden vooral het vliegvissen in de visrijke Ourthe. Vaste waarden op het menu waren goede soep, wild en dagverse zoetwatervis. Een camping aan de rivier was er in die tijd nog niet!

Deze eerste avonturiers, deze pioniers op zoek naar « exotische » ontdekkingen, kwamen de magie van de Ardennen proeven. Ze vergaapten zich aan de grandioze landschappen met adembenemende uitzichten, en verrijkten zich aan het verkwikkende klimaat. De bestaande spoorwegen werd aan het eind van de eeuw aangevuld met tramlijnen, die de routes van de vroegere postkoetsen volgden en die ervoor zorgden dat ook de meest afgelegen dorpjes bereikbaar werden.

Romantische schrijvers

Het pittoreske stadje La Roche-en-Ardenne, met zijn uitzonderlijke panorama’s en verkwikkende keuken, heeft grote auteurs weten te verleiden.

Victor Hugo, de bekendste onder hen, schetste in de zomer van 1862 de ruïnes van het middeleeuwse kasteel. Deze grootheid had net zijn belangrijkste werk « les Misérables » gepubliceerd, en maakte een excursie door de Ardennen en de Moezel. Hij schreef naar zijn vriend Vacquerie: « Je suis sûr que toute ces merveilles vous enchanteraient, grotte de Han, la Vanne-Péquet, La Roche, Houffalize, Clervaux. Ce sont des rêves. Nature splendide ; édifices morts et terribles où il y a tout le passé », « Beaux lointains, superbes villages ». Hij bezocht ook Marche, Bouillon, Neupont, Neufchâteau, Arlon, Orval en de Gaume.

De jonge Oscar Wilde, « lang en bleek, glad gezicht, lange zwarte haren en volledig in het wit gekleed », ontmoette in La Roche de Hollandse familie Perk, vader en zoon, die welbekend waren in het stadje. Een monoliet aan de rand van de stad getuigt van hun passage. Tot na de Tweede Wereldoorlog wandelden verliefden tot aan deze steen, waar ze op de bank hun liefde voor altijd bezworen.

Vader Marie Adrien Perk, was dominee en bracht in 1882 een mooie bundel uit met anekdotes en legendes over La Roche en de Ardennen. Dankzij deze eerste “toeristische” gids kreeg La Roche bekendheid bij onze noorderburen. Zijn zoon Jacques Perk was een verfijnde dichter wiens sonnetten bekend waren in het Hollandse literaire milieu. In La Roche ontmoette hij de mooie Mathilde, zijn muze en zijn ideale vrouw die het poëtische talent in hem opwekte:

De regen dringt door deur en ruiten
En schept de straten tot een meer;
Geen bergen kunnen ‘t water stuiten,
Het golft lang rots en ruigte neer;
En de Oerte schuimt en schuurt, de wilde,
En schuift zijn baren langs zijn boord…
Luik de oogen! Sluimer in, Mathilde,
Want de Oerte zingt ééntonig voort. –

(M.A. Perk – Serenade voor Mathilde)

Een longontsteking velde de jonge dichter en Perk overleed op 22-jarige leeftijd na een kort ziekbed. Zijn tante, Christina Elisabeth Perk, een pionier van de feministische beweging, publiceerde postuum zijn mooiste verzen. In navolging van Jacques Perk reisden talrijke schrijvers van de Tachtiger Beweging naar Laroche, zoals Van Dyssel en Van der Goes, en werd het stadje populair bij de inwoners van het platte Nederland!

Het museum van de Slag om de Ardennen

Enkele dagen waren voldoende, in december 1944 en januari 1945, om het stadje La Roche van de kaart te vegen. De Amerikaanse artillerie en luchtmacht hadden als missie alle bruggen te vernietigen om zo de Duitse tanks de stoppen. Meer dan 115 burgers, soms zelfs hele families, verloren hierbij het leven. Een gedenkplaat met al hun namen bevindt zich op de muur van het rusthuis “Jamotte”. Onder hen ook een tante en een nicht van koningin Paola Ruffo di Calabria.

« In plaats van een charmant stadje, ontdekten we een helse vallei » schreef oorlogscorrespondent M.-G. Levy.

Van de 639 huizen bleven er amper 34 in tact en werden er 348 volledig vernietigd. De stad werd uiteindelijk bevrijd op 11 januari 1945 door de Schotten van het  51th Highland Division en de Amerikaanse troepen van de 84th infantry division.

Een plaat gedenkt deze samenkomst. Ter ere van de Britse 1st Northamptonshire Yeomanry division, die het regiment van de 51th Highland Division ondersteunde, werd er op de hoogtes, aan de route du chalet, een tank van het type « Achilles » geplaatst. Deze tank symboliseert de bevrijding van de stad door de Britten, en werd gerestaureerd door het Museum van de Slag om de Ardennen. Dit museum schetst in het bijzonder de rol die het Britse leger speelde in het Ardennenoffensief. De andere tank, aan de Quai de l’Ourthe, is Amerikaans, van het type « Sherman », en werd gerestaureerd door « les Lanciers de Marche-en-Famenne ».

 

Een stukje geschiedenis

Van het verre verleden van La Roche zijn maar weinig sporen bewaard gebleven, eigenlijk alleen de massieve ruïnes van het kasteel, de kapel Ste Marguerite en de kerk Saint-Nicolas.

In de middeleeuwen deelde Laroche zijn geschiedenis met andere kleine Luxemburgse steden zoals Marche of Durbuy. Onder de verschillende graven die de plaats hebben bestuurd, vermelden we Hendrik IV van Namen (1139-1196), die door biologisch toeval erin slaagde om de 4 graafschappen van Namen, Luxemburg, Durbuy en Larochete verenigen. Zijn grondgebied strekte zich uit van de Maas tot aan BitburgJan de Blinde (1296-1346) verleende stadsrechten aan de burgerij, die als tegenprestatie de veiligheid van de stad garandeerden.

La Roche was een halte op de route Vlaanderen-Italië en het werd al snel een geanimeerde plaats met artisanale en commerciële activiteiten. De huidige overblijfselen van het kasteel onthullen vrijwel niets van dit tijdperk. De muren die we nu zien zijn gebouwd in de 17e eeuw door de Franse « gevechtstechnici » die de streek in hun bezit hadden. De opkomende belegeringstechnieken vereisten een verdubbeling van de muren. Ze moesten een veel zwaarder geschut kunnen weerstaan. De Fransen richtten kazematten op en groeven een reservoir van 200 m3 uit in de rots dat moest dienen als kruitmagazijn.

In de zomermaanden verschijnt elke avond het spook van Berthe op de ruïnes van het kasteel. Dit spektakel vertelt de legende van de kleine prins met zijn donkere harnas, een verhaal dat geïnspireerd is door de geschiedenis van het graafschap en in de 19e eeuw werd herschreven door Pimpurniaux. Het is een mengeling van liefde, wraak, jaloezie, een pact met de duivel en het kent een tragisch einde. In 1951 liet kapper, Jean Therer, voor het eerst het spook verschijnen, het begin van een nog altijd levende traditie.

De Sint-Nicolaaskerk van La Roche-en-Ardenne werd gebouwd in 1901 in neogotische stijl, door de Luikse architect Clément Léonard. Binnen vinden we beelden van de beroemde beeldhouwer Renier Panhay de Rendeux, doopvonten uit 1593. Maar het zijn vooral de grote neobarokke orgels die opvallen. Ze werden gebouwd in 1978 door de gebroeders Oberlinger, gereputeerde Duitse orgelbouwers.

De voedende rivier

De Ourthe heeft altijd een cruciale economische rol gespeeld voor La Roche, dat vroeger voornamelijk leefde van hout, leder en later van het toerisme. Talrijke molens gebruikten de kracht van het water om het graan te malen of om eikenschors te malen voor de leerlooierijen. Een goed bewaard gebleven graanmolen van de 19e eeuw is omgebouwd tot Maalderijmuseum.

De weg er naartoe loopt langs voormalige leerlooierijen, die ontstonden vanaf de 14e eeuw. Nog tot het einde van WOI was leerlooien hier de belangrijkste nijverheid. Men had hiervoor veel zacht water en eikenschors nodig, en dat vond men in La Roche.

In het hoogwaterseizoen, de periode waarin de Ourthe sterk gezwollen is, werd de rivier als transportmiddel gebruikt. Van de samenloop van de Twee Ourthes in Nisramont tot aan La Roche liet men hout op het water drijven. In een tijdperk met slecht onderhouden en slecht beveiligde wegen vervoerde men per boot het hout, het ijzer, de houtskool en het leer… naar Luik! Dankzij de rivier was het vervoer van zware materialen goedkoop! De grote stad aan het Maasbekken dankt veel van zijn welvaart aan de Ourthe.

De schippers van de Ourthe namen vanaf het industriële centrum de afgewerkte producten mee. Deze boten heetten « bètchètes », dat Waals is voor « kleine punt » aangezien ze voorop een verheven en versterkte punt hadden. De platte bodem, typisch voor rivierschepen, garandeerde bij vastlopen of schade om niet te kantelen. Met een lengte van 20 m en hoogte van 80 cm hadden deze boten het ideale profiel om de talrijke stuwdammen op de Ourthe te passeren. In het park Rompré vinden we een silhouet van deze lange boot, die werd nagebouwd in gegalvaniseerd staal.

Aan het eind van de 19e eeuw werd vissen een vrijetijdssport. Het waren de Engelsen die de techniek van het vliegvissen introduceerden. Voordien werd er in de Ardennen alleen met een lijn of net gevist. De hotels zetten rivierforel of rivierkreeft op het menu en de rivier werd voor een deel afgebakend om te kanoën. Op de oevers kon men picknicken en dokters raden baden in de rivier aan voor de gezondheid.

« Les grès de La Roche »

Pierre Hoffman was de eerste die de klei van La Roche gebruikte om er aardewerk, jeneverkruiken of bewaarpotten voor boter, eieren of mosterd van te bakken. Wilhelm Kalb nam de zaak vervolgens over. Het gebruik van het aardewerk doorheen de tijd, en de fabricagetechniek van de beroemde Ardenner ham, zijn te ontdekken in een authentiek decor in het museum Les Grès de La Roche.

Het wildpark en het toeristische treintje

In La Roche-en-Ardenne is er van alles te doen. U kunt er wandelen, mountainbiken, kanovaren, kajakken en diverse andere sportieve activiteiten beleven; Een bewegwijzerde wandeling van 6 km (n°4) die de naam « le diable château » draagt, leidt naar het wildpark. Dit bospark van 10 ha herbergt een dertigtal diersoorten uit onze bossen, zoals everzwijnen, herten, reeën en ook 5 wolven. Aan het park is er een grote speeltuin voor kinderen, een zonneterras, een bar en diverse picknicktafels.

Het toeristische treintje van La Roche voert u tot de mooiste hoekjes van het stadje. Het vertrekt op La Place du Bronze, en doet onder ander « la Corniche de Deister » aan waar u kunt genieten van een prachtig uitzicht over de vallei. Elke woensdag in juli en augustus brengt het treintje u naar Marcourt, waar de plaatselijke streekmarkt met artisanale producten en ambachtelijke lekkernijen garant staat voor een gezellige avond.

Voor kampioenen en actieve toeristen

Wielerliefhebbers kennen La Roche vooral van de fantastische wielerkoersen. In 1989 lanceerde Hubert Goffinet hier « la Vélomédiane Claudy Criquélion ». Deze sportieve wielertoertocht van 170 km lengte, meer dan 20 hellingen en 3.300 meter hoogteverschil, is een ware uitdaging voor de echte sportieveling. Sinds kort is er diezelfde dag ook een Rando Famille voor gezinnetjes of mensen die het liever rustig aan doen. Deze fietstocht van 20 km geeft een prachtig beeld van de mooie streek van La Roche en de Ourthe. Liefhebbers van hardlopen, en dan hebben we het hier specifiek over trailrunning, kunnen hun gang gaan tijdens de Boucles ardennaises. Deze trail van 35 km loopt over de steilste hellingen van de streek en staat bekend als een heel zware tocht. Men kan ook voor een halve marathon kiezen. En daarnaast biedt La Roche nog tal van mogelijkheden voor mountainbikers en wandelaars.

Jaarlijkse evenementen

In een wereld van junkfood, is het Festival van de Soep een echte verademing. Elk jaar, tijdens het laatste weekend van september, kunt u in La Roche proeven van tientallen soepen. Deze gezonde lekkernijen worden bereid door professionele restaurateurs, óf door liefhebbers die voor deze gelegenheid de beste familierecepten uit de kast halen.

En dan is er natuurlijk het beroemde Carnaval dat al meer dan 40 jaar wordt gevierd in La Roche, in navolging van de Rijnlandse Carnavals. Een optocht van door lokale groepen versierde praalwagens, de intronisatie van de nieuwe Prins, « les cochonnailles », de marionetten, het kindercarnaval en de « bals »… alles wordt uit de kast gehaald om groot en klein een fantastische tijd te bezorgen.

Grotten van Hotton

Sprookjeswereld van 1001 nacht

De Ardennen in België zijn rijk aan snelstromende riviertjes die grotten hebben uitgesleten in de kalkstenen heuvels. Het water heeft stalactietenstalagmietenrietjes, gordijnen en andere excentrieke uitstulpingen gevormd, die een prachtig schouwspel vormen voor speleologen en geologen. Maar ook de toeristen worden betoverd door de schoonheid van deze kalkafzettingen. De grotten van Hotton zijn een geologisch pareltje, geklasseerd als uitzonderlijk natuurerfgoed van Wallonië en ze kregen terecht twee sterren in de befaamde groene reisgids van Michelin. Ze zijn één van de belangrijkste bezienswaardigheden van de Ardennen en België en ze zijn vooral… groot!

Kleine rondleiding

De galerijen van de grotten van Hotton zijn ontstaan door de infiltratie van regenwater in rots van de Calestienne. Deze kalksteenstrook, die loopt van West naar Oost over meer dan 120 km, kunnen we volgen van de grens van Frankrijk tot Remouchamps, via Chimay, Couvin, Nismes, Beauraing, Han-sur-Lesse, Rochefort, Marche, Hotton, Barvaux, Durbuy. Hiermee hebben we meteen de belangrijkste grotten van België opgesomd.

In Hotton verzamelt het regenwater zich in een ondergrondse rivier die stroomafwaarts van het dorpje Hampteau bij de Ourthe komt. Het water slijt de stenen uit en tast ze aan, en zo vormen zich de mooiste zalen. De verschillende kleuren en concreties ontstaan door de diversiteit van de bodems waar het water doorheen stroomt. De ondergrondse wandeling duurt ongeveer een uur, aan een temperatuur tussen de 12 en 16°C. De zalen bevinden zich op drie niveaus. De bezoeker daalt af tot 65 meter diepte, en komt in een galerij van 200 m lengte. Vervolgens stijgt men 30 m te voet en 35 m met de lift.

De route start met de zaal genaamd “salle de Persévérance” (doorzettingsvermogen). Deze naam is gekozen omdat in maart 1961, twee speleologen met gevaar voor eigen leven de 10 m hoge schoorsteen uitklommen (put Magos et Stas) en zo de vaste grond bereikten.

Het bezoek gaat verder via de « salle de l’Autel », de « salle Rouget », de « salle de Minuit », de « galerie de l’amitié », om zo bij het « Balcon » te komen dat uitkijkt op de « galerie du Spéléo Club de Belgique », een zaal met de uitzonderlijke grote van 200 m x 35 x 10 m. In deze diepte dreunt een lange waterval.

De terugtocht begint op deze plaats en biedt nog een feeëriek decor, een « gours » (waterbassin) en zeer fijne concreties die de bezoeker betoveren. Het is tijd om de lift terug te nemen om het daglicht weer te mogen aanschouwen.

Records voor de grotten in de Ardennen!

Uitzonderlijke lengtes:

  • Han sur Lesse met 10.693 m
  • Rochefort met 6.595 m
  • Hotton met 4.450 m
  • Remouchamps : 3.883 m

De diepste:

  • Le Trou Bernard à Mont-sur-Meuse met 140 m
  • La grotte de Lorette de Rochefort met 134 m
  • Remouchamps 110 m
  • Han : 110 m
  • Hotton :71 m.

De eerste toeristen:

  • Remouchamps : 1828
  • Han : 1857

Verhaal van een opzienbarende ontdekking

Op 29 november 1958 ontstond er een uitholling in het werkfront van een steengroeve in Hotton. De streek, rijk aan mineralen, werd al jaren intensief geëxploiteerd door de eerste industriëlen. Talrijke groeves produceerden « petit granit » of blauwe steen voor de bouw van woningen, deur- en raamomlijstingen en bestrating van opritten. Deze kalkhoudende stenen werden ook tot grind verbrijzeld of gereduceerd tot kalk in de nu nog zichtbare ovens.

In de aanloop naar de winter van 1958 lieten leden van de Belgische Speleoclub zich afzakken in de opening van het steenmassief. Ze kwamen terecht in een prachtige zaal van waaruit ze de hele nacht verdere ontdekkingen deden. Toch moest men nog wachten tot 1962 vooraleer de grot toegankelijk werd voor publiek. Het is de enige toeristische grot van het land die integraal geklasseerd werd omwille van haar zeldzame kalkformaties. Sinds het jaar 2000 is het ondergrondse parcours verdrievoudigd. Een bezoek aan de grot duurt ongeveer een uur, en om van 65m diepte terug boven te raken is er een lift zodat de grot toegankelijk is voor het grote publiek.

De Calestienne tuin

Calestienne is de geografische naam van een kalkstrook die loopt van Chimay tot Remouchamps, over Couvin, Givet, Han, Rochefort, Marche, Hotton en Durbuy, daar waar al onze grotten zich bevinden.

In Hotton geeft de Calestienne duidelijk de grens aan tussen de Ardennen vanaf Hampteau en de schistrijke Famenne vanaf Melreux. De kalkrijke grond is de voedingsbodem voor zeldzame kalkplanten zoals wilde orchideeën en specifieke levende organismen.

In de Calestienne tuin, op twee passen van de grot, kan men deze typische flora en fauna ontdekken. Een speeltuin voor de kinderen en een mooi terras voor de ouders maken het grotbezoek tot een compleet en aangenaam uitje. Geniet eveneens van het onvergetelijke uitzicht over het grandioze landschap.

Voor de ware natuurliefhebber is er het niet te missen arboretum Robert Lenoir in de gemeente Rendeux. U vindt er indrukwekkende bomen, verzameld uit alle delen van de wereld door een gepassioneerde dendroloog(boomkundige). De plaats is magisch in elk seizoen, maar vooral een bezoek in de lente of herfst zal u niet snel vergeten. De toegang is gratis.

Ontdek de rivier in Riveo

Een grotbezoek is te combineren met een bezoek aan Riveo in Hotton, waar jong en oud bewust worden gemaakt van het fragiele ecosysteem van onze rivieren. Het bezoek begint in een ondergrondse doorgang waar u een duik neemt in de geheimen van het leven onder water. Aan de 16 aquariums en de nagebouwde 12m lange riviertak kan men op ooghoogte alle vissen en waterwezentjes uit onze rivieren bewonderen. Daarnaast worden in het hoofdgebouw tijdelijke tentoonstellingen opgebouwd over het watermilieu van onze streek, die ludiek en leerrijk zijn voor iedereen.

Ten slotte kunt u buiten de thematuinen ontdekken waar u van de rust kunt genieten of een partijtje minigolf kunt spelen op het thema van Steen en Water. Ook aan te raden zijn de natuuruitstapjes en visstages die Riveo op regelmatige basis organiseert.

Wandel de « Grande Rand’Ourthe »

Een leuke gezinswandeling van ongeveer 8 km loopt langs alle eerder vernoemde plaatsen. Deze bewegwijzerde wandeling « Fond des Trottes » start bij het Syndicat d’Initiative van Hotton. Ze is een onderdeel van de succesvolle Grande Rand’Ourthe van 222 km, een wandelroute die u veilig en zonder bagage door 7 betoverende gemeenten van de streek van de Ourthe en de Aisne loodst.

Op de route werden de meest kwalitatieve en gezellige overnachtingsplaatsen voor u uitgezocht. De aanlokkelijke maaltijden zijn met zorg bereid door de gastheer of –vrouw, en gemaakt met streekproducten waar ze trots op zijn en u graag willen laten proeven. U kunt uw arrangement reserveren voor één dag of meerdere naar wens. De wandeling die wij u aanraden duurt ongeveer 2,5 uur. U volgt de bewegwijzering met de verticale blauwe vierkantjes. De moeilijkheidsgraad is gemiddeld en het parcours is niet al te modderig.

Voor liefhebbers van geschiedenis en tradities

De gemeente Hotton is getekend door de Tweede Wereldoorlog. Tijdens de vreselijke winter van januari ‘45 dreef het 30e Britse korps de 116e Duitse Pantserdivisie terug tussen Hotton en Marche. Herinneringen aan deze zware momenten zijn te vinden op de militaire begraafplaats waar maar liefst 666 soldaten van de Commonwealth hun laatste rustplaats vonden. De watermolen Moulin Faber, gebouwd in 1729, getuigt van de vroegere verplichting om de eigen graanproductie door de publieke molen te laten malen. Binnen kunt u de vindingrijkheid ontdekken van de molenaars: het malen, het ziften, het opslaan van het graan …

Durbuy

Durbuy, internationale charmestad

Het kasteel bovenop een rotspartij straalt romantiek uit. Aan de voet ervan ligt een klein middeleeuws stadje, dat de tand des tijds goed heeft doorstaan. Omgeven door heuvels en bossen lijkt het « kleinste stadje ter wereld » tegen alles bestand.

Durbuy ligt in Belgisch Luxemburg, in het hart van de Ardennen in België. Zijn ronde vorm verklapt dat de rivier er  ooit volledig omheen stroomde. Oorspronkelijk was Durbuy een eilandje, goed beschermd door het water, het kasteel en de stadsmuur die 550 meter lang en meer dan 6 meter hoog was. De bouw van deze muur was gekoppeld aan het vrijheidscharter van 1314, getekend door Jan de Blindegraaf van Luxemburg en koning van Bohemen. In dit handvest, waarin de rechten en plichten van de stad Durbuy werden vastgelegd, stond ondermeer dat de burgers zelf moesten instaan voor de veiligheid en de gerechtigheid van hun stad, die toen een belangrijk handelscentrum was. Het « gemeentehuis » uit die tijd, werd in de 16e eeuw vervangen door een nieuw gebouw dat later la Halle aux blés, ofwel de graanhal, werd genoemd. Deze hal, met een zeldzaam houten geraamte, had meerdere functies. Zo deed ze onder andere dienst als overdekte markt. Vandaag is het een mooie locatie voor kunsttentoonstellingen.

Twee kloosters

In de 17e eeuw waren er twee religieuze congregaties gevestigd in Durbuy: de recolletten en de recollectinen. Zij verschaften onderwijs en zorgden voor de zieken en de armen.

Door hun komst veranderde de aanblik van de stad, want om ruimte te winnen om kloosters te bouwen, moest er een rivierarm worden drooggelegd en de oude stadsmuur worden opgeschoven. Omdat de stadsmuur in verval was geraakt, kregen ze de toestemming van de gemeente. Wat overbleef werd afgebroken door de Fransen in 1675.

Lire la suite

Eind 2011 brachten archeologen in de buurt van het recolettenklooster middeleeuwse overblijfselen aan het licht. Het zou om de fundamenten van een schelptoren gaan. Schelptorens maakten deel uit van de stadsmuur en waren aan de buitenkant gesloten maar open aan de binnenkant. In de archieven is er sprake van nog andere torens: de “Marette Médart” toren en de “Collon” toren. De huidige Sint Nicolaaskerk heeft een laat gotische stijl en werd gebouwd door de recolletten na 1630. Het koor van de kerk werd in de 18e eeuw herbouwd en het klokkenportaal dateert uit de 19e eeuw. Het interieur van de kerk bevat meubilair uit de 17e en 18e eeuw en beelden, een kansel en doopvonten uit de 16e eeuw. De moderne, leistenen kruisweg is gemaakt door beeldhouwer Wéry.

Oneindig veel tinten groen, blauw en grijs

Gelegen op de grens met de Condroz, de Famenne en de Ardennen, bezit het stadje Durbuy een verrassend natuurlijk en cultureel erfgoed. Het landschap en de leefomgeving zijn het resultaat van de bijzondere geografische ligging en geologische omstandigheden.

Het kleine stadje ligt op de Calestienne, een smalle kalksteenstrook die de overgang vormt tussen de lager gelegen Famenne en de hoger gelegen Ardennen met haar leistenen heuvels. Een blik op de kalkstenen huizen, begrensd door de rivier en beschermd door de ingesneden heuvels, is adembenemend. Deze kleine beboste heuvels versmallen de bedding van de rivier die het hier moeilijker heeft om door te stromen.

De naam Dolbui die voorkomt in de 11e eeuw is volgens enkele toponymisten van Keltische oorsprong. De naam Durbetekent eik of bos en bu betekent water. En dat is wel degelijk de unieke identiteit van Durbuy: een kleine stad, ingesloten in een smalle vallei, omgeven door water en bossen. Dit maakt van Durbuy een ideale plek om tot rust te komen, te ontspannen en van de natuur te genieten tijdens één van de vele outdoor activiteiten die hier worden aangeboden: wandelen, paardrijden, kajakken, kanovaren, reuze labyrint en adventure sporten.

De Homaliusrots in Durbuy

De kalksteenrotsen van de Calestienne zijn het toneel van prachtige geologische fenomenen, zowel bovengronds als ondergronds. Het water slaagde erin om op sommige plaatsen door de rotslagen te sijpelen zodat er grotten werden gevormd, die ooit door mensen werden bewoond.

Dit was het geval voor de Verlainegrot waar menselijke sporen werden gevonden die zo’n 14000 jaar oud zijn. Vandaag is de grot een schuilplaats voor zeldzame diersoorten zoals vleermuizen, dassen, vossen, spinnen en vlinders.

Nog een ander geologisch fenomeen dat u zeker niet mag missen in Durbuy is de anticlinaal, beschreven door Jean-Baptiste d’Omalius d’Halloy, de grondlegger van de moderne geologie. De anticlinaal van Durbuy bestaat uit verschillende kalklagen die door druk omhoog werden gestuwd en een omgekeerde U vormen.

D’Omalius d’Halloy was een buitengewone man, geboren in Luik in 1783 in een familie van juristen. Op zijn 18e volgde hij in Parijs les bij de grote professoren van het Museum d’Histoire naturelle: Cuvier, Haüy en Lamarck. Hij werd aangesteld om een mineralogische kaart op te maken van het Franse imperium. Tussen 1804 en 1813 legde hij te voet zo’n 25.000 km af doorheen het Franse rijk. Naast het feit dat hij een grote wetenschapper en grondlegger van de volkenkunde in België was, wachtte hem ook een briljante politieke carrière. In 1815 benoemde Willem van Oranje hem tot gouverneur van Namen. Van 1851 tot 1870 was hij senator en hij stierf in 1875.

Beroemdheden

Vaak wordt Durbuy geëvoceerd met beroemdheden die, elk op hun manier, hun stempel op de tijdslijn van de stad hebben gedrukt. Straatnamen herinneren aan hun aanwezigheid in de stad. Ten eerste is er Jean de Bohême. Hij bezat een uitgestrekt grondgebied: het graafschap Luxemburg, Bohemië en Moravië (het huidige Tchechië), Selesie (het huidige Polen), Lausitz (NW van Duitsland). Hij was de schoonbroer, schoonvader en grootvader van 3 Franse koningen (Karel IV, Jean II en Karel V). Hij maakte indruk op zijn tijdsgenoten zoals Petrarque, Froissart en Guillaume de Machaut. Hij doorkruiste Europa te paard en nam deel aan talrijke gevechten. De laatste was die van Crécy in augustus 1346.

Andere tijden, andere zeden! Dichter-soldaat, Daufresne de la Chevalerie, zoon van een soldaat uit het Franse keizerrijk, trok als eerste de aandacht van de Belgische autoriteiten op de dolmen van Wéris waarvan hij dacht dat het een Gallisch graf was. Hij publiceerde een eerste liederbundel in 1855.

In 1877-78 volgde het verhaal van de twee rekruten, een kroniek over Durbuy ten tijde van de oorlogen van Napoleon. Een beroemdheid uit onze tijd, is striptekenaar Turk, echte naam Philippe Liégeois, gekend van de stripfiguren Leonard en Robin Dubois. Turk werd geboren in Durbuy in 1947, rue Alphonse Eloy.

Deze Alphonse was een pionier in Belgisch Congo ten tijde van Leopold II.

Gastronomie en uitstapjes

Durbuy en de omliggende dorpen hebben een stevige reputatie wat betreft prestigieuze hotels, gastronomische restaurants en brasseries. Chef-koks toveren met hedendaagse en traditionele gerechten, voortdurend op zoek naar een juiste balans tussen lokale en seizoensgebonden producten, hier en daar exotisch getint.

Maar ze werken vooral met producten uit de streek o.m. met de artisanale confituren van St.-Amour, smakelijke kazen uit Ozo, Morville en Oppagne, kwaliteitsvol vlees en charcuterie uit Durbuy, Bomal… De restaurants van Durbuy en omgeving vindt u hier.

In Durbuy is er op het gebied van activiteiten van alles te doen: u kunt er mountainbiken, fietsen, golf spelen, of een wandeling maken door de prachtige regio die zich uitstrekt over 15.575 ha waarvan 180 ha natuurgebied zijn. 32 % van de gemeente Durbuy bestaat uit bossen en 42 % is landbouwgebied. Het territorium bevat 18 archeologische sites, 23 geklasseerde sites en monumenten en 29 prachtige natuurgebieden… Het Maison du Tourisme Ourthe & Aisne heeft verschillende trektochten uitgestippeld die u te voet, met de trein of fiets kunt uitproberen, met of zonder bagage: www.marando.be. Zie ook www.famenne-a-velo.be of www.ourthe-et-aisne.be

 

https://www.luxembourg-belge.be/nl/ontdekken/toppers/durbuy.php